Zachód słońca

Chelsea

Najpiękniej widać tu zachodzące i wschodzące słońce.

***

Przyszła, chcąc poobserwować wyczyny słońca.

Amor

Przybiegł na plażę. Staną i podszedł bliżej morza tak, że woda moczyła mu kopyta. Parskną głośno i przestąpił z nogi na nogę.

Savoona

Śnieżnobiała klacz arabska w złoconym kantarze spacerowała wzdłuż linii wody. Nie bała się wolności i była pewna, że nikt nie obawia się o jej zdrowie. Wbrew wszelkim stwierdzeniom Sav była bardzo zaradna. Dlaczego miałaby cierpieć tylko dlatego, że natura obdarzyła ją wyjątkowym wdziękiem?
Sunąc wzrokiem po wodzie zatrzymała go na srokatym ogierze. Podeszła do niego wolno.
- Witaj. - Powiedziała swym ciepłym i delikatnym głosem.

Amor

// to nie srokacz tylko tarant ^^ //

Popatrzył na śnieżno białą klacz, - Witaj - powiedział sucho. Machną ogonem i zastrzygł ogonem . Spostrzegł na głowie klaczy pozłacany kantar, - Należysz do ludzi ? - spytał patrząc na nia.

Savoona

- Właściwie to tak, ale moi ludzie zmieniają się często i szybko. - Wyjaśniła spokojnie i spojrzała w dal. Już dawno nie była nad morzem. - A Ty należysz do kogoś?

Amor

- Wyglądam na takiego ? - spytał patrząc na klacz spod oka i lekko się uśmiechając. - Jestem wolny, nie dałem się dosiąść - wyjaśnij po chwili.

Savoona

Pokiwała rodowodowym, idealnym łbem, rozwierając chrapy na moment.
- Ja od najmłodszych lat byłam dosiadana i powiem Ci, że moje życie jest niemal rajskie. - Wyjaśniła z dumnym błyskiem w oczach.

Amor

Pokiwał łbem. - Mi jednak podoba sie moje życie- wyjaśnił. - Nie dam sie tak łatwo ujeżdżić - wyjaśnił. Machną ogonem i spojrzał na klacz.

Savoona

- Żałuj. Uczucie niesienia człowieka na grzbiecie jest cudownym, nieopisanym doznaniem. A nagroda jaką się potem dostaje.. mm... brak słow zachwytu! - Przymknęła powieki, rozpamiętując worki owsa i kostki cukru.. pyszota!

Amor

- Tiaa... A potem bolesne obtarcia od siodła, ten niesmak w pysku po wędzidle i ponadrywane pęciny związane ze skokami , Tak ci się to podoba ? - spytał patrząc na klacz spod oka w niesmaku .

Savoona

- Tak będzie jeśli trafisz na złego człowieka albo będziesz stawiał opór. - Odparła treściwie, uśmiechając się błyskotliwie.

Amor

Pokiwał lekko łbem, popatrzył w dal w zastanowieniu. Może i on dojrzał już do tego by ktos go dosiadł ? - pomyślał.

Savoona

Teraz pewnie trąciłaby go chrapami, ale nie wypadało. - Spróbuj i ty. - Rzuciła ciepło, odwracając się. Ogier miał jej chyba dosyć.

Amor

Popatrzył na klacz. - Chyba mało chętnych - uśmiechną się ciepło do klaczy. Machną ogonem cały czas na nią patrząc.

Savoona

Ponownie zwróciła się w jego stronę. - Kiedyś się uda. Ja nadal czekam. - Odparła ciepło, przyglądając się kropkom ogiera. Był... ładny.